Rodzice zazwyczaj nie wiedzą, że ich dzieci muszą „nauczyć się” dobrze widzieć. Oczy, nerw wzrokowy oraz mózg we wczesnym dzieciństwie uczą się ze sobą współpracować. Postępy dziecka w mowie czy w chodzeniu można z łatwością obserwować, natomiast to, czy i jak dziecko widzi, pozostaje często dla rodziców niewidoczne.
W pierwszych latach życia zaburzenia widzenia mogą prowadzić do amblyopii, czyli osłabienia zdolności widzenia w jednym oku (tzw. leniwe oko). Niewykrycie tej wady w odpowiednim czasie może doprowadzić do trwałego niedowidzenia, którego nie będzie można już skorygować.
Z czasem prawidłowe widzenie pozostanie już tylko w jednym – zdrowym oku, a wada w drugim oku pozostanie na całe życie. Dlatego też tak ważna jest wczesna diagnoza oraz prawidłowe leczenie.
